The Marvels

The Marvels is het vervolg van Captain Marvel. Dit vervolg is geregisseerd en deels geschreven door Nia DaCosta, regisseur van Little Woods en het Candyman vervolg uit 2021. Na de laatste acties van Captain Marvel (Brie Larson) met de Kree empire probeert de tirannieke Kree Dar-Benn (Zawe Ashton) op haar eigen manier de Kree empire weer terug naar hun oude glorie te brengen. Door deze acties lopen andere werelden gevaar.

Captain Marvel probeert Dar-Benn te stoppen, alleen zijn haar krachten verstrikte geraakt met die van Monica Rambeau (Teyonah Parris) en Kamala Khan (Iman Vellani). Wanneer een van hen hun krachten gebruikt wisselen ze van positie met elkaar. De drie moeten zo samen zien te werken tijdens deze krachten verstrikking, om Dar-Benn te stoppen. Deze nieuwe film uit de Marvel filmserie komt eigenlijk met wat huiswerk voor de kijkers. Om alles in deze film duidelijk te begrijpen, verwachten ze eigenlijk dat je bekend bent met de eerste Captain Marvel film en de Marvel Disney+ serie WandaVision en Ms. Marvel. Zonder deze kennis is er een kans dat je niet alles duidelijk kunt begrijpen wat er allemaal precies in deze film gebeurd. Met gebrek aan deze informatie kan deze film alleen maar onduidelijker overkomen. Verder lijkt de film soms ook wat gehaast en rommelig in elkaar te zijn gezet. Dit kan ook komen, omdat de drie schrijvers van de film nog aan de beginnende kant zijn. Voor Nia DaCosta is dit pas haar derde schrijfwerk. De twee andere schrijvers hebben verder alleen nog maar verhalen geschreven van tv-series. Ondanks dat sommige ven deze series ook deel uitmaken van Marvel heeft dit helaas verder niet voor veel verdere ervaring gezorgd. Wanneer de personages hun krachten gebruiken en van plek wisselen, maakt het de gebeurtenissen in het begin van de film alleen maar extra onduidelijk. Helemaal wanneer ze niet elke keer van plaats te lijken wisselen wanneer ze hun krachten gebruiken, iets wat in de film ook niet echt precies wordt uitgelegd. Het wisselen van superkrachten is ook al iets wat eerder in superheldenfilms is gebruikt zoals bijvoorbeeld in Fantastic 4: Rise of the Silver Surfer. Ondanks dat deze film ook zo zijn rommelige kanten had, wisten ze er zo nu en dan nog wel iets komisch van te maken. Door het gehaaste tempo en de rommelige kanten van deze film lijkt er weinig ruimte te zijn geweest voor wat lichte komedie momenten. De jonge Iman Vellani weet wel voor wat vrolijke momenten te zorgen, maar deze worden helaas al snel overschaduwd door de meer serieuze toon van de rest van de film en haar tegenspelers. Brie Larson en Teyonah Parris spelen personages, die wel een geschiedenis met elkaar hebben, maar in deze film krijgen ze weinig tijd en kansen om hier wat mee te doen. Voor Samuel L. Jackson is dit al zijn 15de Marvel filmproject, maar ook hij krijgt weinig kansen om wat bijzonders te doen in deze film en heeft net wat ruimte voor lichte komedie momenten. Zawe Ashton speelt ook meer een standaard schurk, waar je as kijker niet echt om geeft. Door de gehaaste kanten achter de film komen de visuele effecten ook niet altijd even geloofwaardig over. Wanneer er gebruikt is gemaakt van een green screen of verder CGI valt dit helaas wel terug te zien. Door de zichtbaarheid van deze visuele effecten word je soms wel even uit het verhaal gehaald. Ik geef de film als cijfer een: