The Nun II

The Nun II is de tweede Nun en verder nieuwste film in de Conjuring filmserie. Deze tweede Nun film is geregisseerd door Michael Chaves, die ook The Curse of La Llorona en The Conjuring: The Devil Made Me Do It, eerdere films uit de Conjuring filmserie heeft geregisseerd. Met deze film heeft Michael Chaves momenteel de meeste geregisseerde film uit deze filmserie onder zijn naam. De film speelt zich af in 1956 vier jaar later na de acties van zuster Irene (Taissa Farmiga), die in Roemenië de demon Valak (Bonnie Aarons) wist te stoppen.

Wanneer er dan in Frankrijk een priester is vermoord op een gelijke manier waarop dit in Roemenië gebeurde, wordt zuster Irene door de kerk gevraagd deze moord te onderzoeken. Tijdens haar onderzoek leert ze dat Valak terug is en probeert erachter te komen wat ze keer probeert te doen voor er meer slachtoffers vallen. Op wat andere plaatsen en nieuwe personages na brengt deze tweede Nun film verder weinig nieuws. De Nun heeft dit keer alleen andere, duistere plannen. Zo kan de film al snel wat herhaaldelijk overkomen en blijft verder ook wel aan een voorspelbare kant. Als kijker kun je zo op het verhaal vooruit blijven lopen. Helemaal als je de eerste Nun film hebt gezien. De meeste horror momenten blijven ook wat aan een herkenbare, of voorspelbare kant. Zo maken ze vaak gebruik van simpele jump scares, maar de meeste hiervan kun je wel zien aankomen. Er zitten wel wat creatieve jump scares in de film, maar de meeste hiervan zijn al in de trailers te zien, waardoor je wel ongeveer weet wanneer en wat er gaat komen als je de film bekijkt. Verder begaan de meeste personages ook de standaard horror clichés, zoals alleen mysterieuze dingen onderzoeken of op vreemde geluiden afgaan. Wanneer ze dan in een lege, duistere ruimte zijn, roepen ze hallo, of vragen ze of er iemand is. De schrijvers van deze tweede Nun film hebben ook voor twee meer losstaande verhaallijnen gekozen, die uiteindelijk wel weer samenkomen. Toch voelen deze losstaande verhaallijnen grotendeels losstaand van elkaar aan, waardoor het soms voelt alsof je naar twee verschillende films zit te kijken. De Demon weet alleen steeds weer op te duiken zonder echte verdere uitleg. Door deze voorspelbare en onduidelijke kanten heeft de film zo wel zijn langdradige momenten. Taissa Farmiga weet wel weer goed acteerwerk neer te zetten, maar had uiteindelijk wel een beter verhaal en uiteindelijke film verdient. Dit geldt ook wel voor de rest van de terugkerende castleden. Bonnie Aarosn, die de Nun speelt, krijgt helaas wel wat minder tijd in deze film. De gedaante veranderende demon kiest er namelijk onnodig voor, om andere vormen aan te nemen. Deze vormen werken alleen niet zo angstaanjagend als de Nun zelf. Sommige van de jongere acteurs in de film zijn nog aan de beginnende kant van hun acteercarrière, wat helaas wel aan hun acteerwerk in deze film valt terug te zien. Ik geef de film als cijfer een: