The Boogeyman

The Boogeyman Is een nieuwe horror thriller geregisseerd door Rob Savage, regisseur van Host. De film is verder gebaseerd op een kortverhaal van Stephen King. De familie Harper moet nog steeds bijkomen van het tragische verlies van hun moeder. Tienerdochter Sadie (Sophie Thatcher) probeert haar jongere zusje Sawyer (Vivien Lyra Blair) te steunen tijdens deze zware tijden. Hun vader Will (Chris Messina) heeft zich namelijk meer teruggetrokken in zijn werk als psychiater en is er zo weinig voor zijn dochters.

Door al hun ellende trekken ze de sadistisch entiteit van the Boogeyman aan, een wezen dat zich voedt met de ellende van zijn slachtoffers tot het hun levens ontneemt. Met de afwezigheid van hun vader probeert Sadie haarzelf en haar zusje te beschermen tegen deze entiteit voordat hij zich met hen weet te voeden. De regisseur wist tijdens de Covid pandemie de eenvoudige, maar werkende horrorfilm Host te maken. Bij deze film hield hij het wel simpel en goedkoop door het bijvoorbeeld als gevonden beelden manier te tonen. Met deze film krijgt hij meer de kans om een echte film te maken. Hij lijkt zo wel een goede visie voor horrorfilm te hebben, maar mist nog een eigen stijl, want bij deze film lijkt hij te veel geïnspireerd te zijn geweest door andere bekende horrorfilms. Zo doet hij vele elementen uit deze film meer na als een kopie dan dat hij het echt eigen maakt. Zo is hij meer geëindigd met horrorfilm gevuld met clichés. Horror kenners kunnen veel van deze momenten wel terug herkennen en vergelijken met de film die het eerder en soms beter heeft gedaan. In het begin weet hij de spanning goed op te bouwen door the Boogeyman meer in de duistere schaduwen te houden en meer met alleen enge geluiden te werken. Wanneer hij the Boogeyman later meer in beeld brengt, verliest de film zijn mysterieuze kanten en komt wat minder eng over. Omdat het wezen door de mindere kwaliteit ook niet meer zo geloofwaardig overkomt, verliest de film ook meer van zijn spannende en onzekere kanten. Hierdoor kan de film op momenten meer voorspelbaar of langdradig overkomen. Behalve dat de schrijvers van de film wel aan betere film zoals A Quiet Place hebben gewerkt, hebben ze samen zonder hulp ook alleen meer mindere films geschreven zoals Haunt en 65 van eerder dit jaar. Door het mindere script krijgen de castleden verder ook weinig kansen om wat met hun rollen te doen. Sophie Thatcher en Vivien Lyra Blair zijn nog aan de beginnende kant van hun acteercarrière. Ondanks dat ze in verschilde Star Wars series aardig acteerwerk leverde, blijft het in deze film meer aan een standaard kant. Dankzij het standaard script begaan ze ook meer de horror clichés zoals in een duistere kamer hallo roepen en vragen of er iemand is wanneer ze vreemde geluiden horen. Ik geef de film als cijfer een: