A Good Person

A Good Person is een nieuwe drama film geregisseerd en geschreven door Zach Braff, regisseur van Garden State en Going in Style. Alison (Florance Pugh) leeft het perfecte leven met een goede carrière, een liefhebbende verloofde en een goede vrienden en familiekring. Wanneer ze een tragisch ongeluk meemaakt, verandert dit haar gehele leven. Als gevolg van het ongeluk eindigt ze weer bij haar moeder thuis en raakt ze verslaafd aan pijn bestrijdende pillen.

Tijdens de strijd met haar depressie en verslavingen, krijgt ze een goede relatie met Daniel (Morgan Freeman), de man die voor het ongeval haar toekomstige schoonvader zou worden. Tijdens hun relatie leren ze dat ze beide met de tragische gevolgen van het ongeluk worstelen en proberen elkaar hier nu in te steunen en bij te helpen. Met deze nieuwe film probeert Zach Braff weer meer in te spelen op de drama kanten bij een film. Sinds de door hem geregisseerde film Garden State uit 2004, bleef hij met zijn andere geregisseerd films meer aan de komedie kant met slechts een vleugje drama. Bij deze film speelt hij nu beter in op de gevolgen, die mensen meemaken na het ervaren van tragische, dramatische gebeurtenissen. Dit is verder ook wel een onderwerp waar vele mensen zichzelf in kunnen vinden, waardoor de film eerder een persoonlijke snaar kan raken. Wat goed helpt om dit goed en geloofwaardig over te brengen, is het acteerwerk van de hoofdrolspelers. Florance Pugh komt goed over als een verslaafd iemand, die aan haar duistere verleden en fouten probeert te ontsnappen, maar dit alleen op een verkeerde manier doet. Met deze rol laat ze weer zien wat voor een goed acteerwerk ze weet neer te zetten in films ondanks, het genre. Naast haar zet Morgan Freeman ook weer goed acteerwerk neer. Hij speelt iemand ook met een traumatisch verleden, die ook de trauma’s uit zijn verleden en zijn nieuwe trauma’s de baas probeert te blijven. De film heeft helaas wel een te lange speeltijd, waardoor de film op momenten wat langdradig kan overkomen, of meer aan de voorspelbare kant blijft. Zach Braff had wat beter naar zijn eigen verhaal moeten kijken en wat onnodige dingen uit de film kunnen laten. Met een speeltijd van ongeveer anderhalf uur had de film beter en duidelijker kunnen zijn overgekomen. De dramatische kanten van de film zouden dan ook wat sterker zijn overgekomen. Ik geef de film als cijfer een: