A Man Called Otto

A Man Called Otto is een remake van de gelijke Zweedse film A Man Called Ove uit 2015. Deze remake is geregisseerd door Marc Forster, regisseur van Christopher Robin en World War Z. In de film weet Otto (Tom Hanks) na het verlies van zijn vrouw niet meer wat hij moet doen met de rest van zijn leven. Zo is hij nu meer een chagrijnige buurtbewoner, die snel een hekel aan dingen krijgt wanneer ze niet op bepaalde vaste manieren gebeuren.

Als er dan een nieuw buitenlands gezin tegenover hem komt wonen, irriteert hij zich al snel aan de manieren waarop ze leven. Toch weet hij ze soms tegen zijn zin in te helpen met problemen waar ze tegen aanlopen. Het nieuwe gezin en andere buurtbewoners zien zo dat er toch nog een goed mens in Otto zit. Ondanks dat deze film al een remake is van een Zweedse film, is het verhaal over een ouder chagrijnig personage, die zich snel aan dingen kan irriteren, verder niet echt iets nieuws. In films zoals As Good as It Gets, Gran Torino en The Angriest Man in Brooklyn gaan de verhalen ook meer over andere norse personages, die door bepaalde levensgebeurtenissen zich in deze staat vinden. Tijdens de film ontmoet het personage dan andere personages, waardoor hun levenssituatie meer ten goede verandert. Naast acteur zoals Clint Eastwood en Jack Nicholson is het wel een verandering om Tom Hanks eens zo’n rol te zien spelen. Tom Hanks staat in de filmwereld juist meer bekend als een aardige en behulpzame man, die vaak ook van zulk soort personages speelt in zijn films. Ondanks de bekende kanten van de film blijft het toch een mooie film om te zien voor zowel jong als oude kijkers. Oudere kijkers kunnen zich wat terugvinden in hoe Otto soms naar de veranderende wereld kijkt en hoe anders dit is vergeleken het leven van vroeger. Jongere kijkers kunnen zo leren hoe moeilijk, maar nodig al deze moderne veranderingen kunnen zijn voor mensen uit een oudere generatie. De film probeert zo te vertellen dat jong en oud elkaar beter kunnen helpen in het leven dan dat ze steeds weer tegen elkaar in vliegen, om te bewijzen wie er gelijk heeft. De balans tussen de komedie en drama kanten werkt helaas niet altijd gelijk, want soms weet het ene genre het andere toch wat te overschaduwen. Naast Tom Hanks zetten de rest van de castleden hun rollen ook goed neer in de film, maar er gebeuren soms wat te veel verschillende gebeurtenissen met verschillende personages. Hierdoor kan de film soms ook wat van zijn focus verliezen. Dit kan het dan soms weer wat lastig maken de film volledig te volgen. Naast Tom Hanks weet Marianna Treviño ook het spotlicht te stelen in de film als zijn nieuwe, positieve buurvrouw, die Otto ook steeds positiever probeert te maken. Voorin flashbacks van Otto zijn jongere jaren hebben ze Tom Hanks soms digitaal verjongd. Verder hebben ze ook slim voor gekozen om Tom Hanks zijn echte zoon Truman Hanks in vele van deze flashbacks te gebruiken als de jonge Otto. Truman Hanks lijkt gelukkig veel op zijn vader, waardoor deze flashbacks goed en geloofwaardig overkomen. Ik geef de film als cjfer een: