Babylon

Babylon is een nieuwe historische drama komedie geregisseerd en geschreven door Damien Chazelle, regisseur van La La Land en Whiplash. De film begint in 1920 in Los Angeles, een tijd en plaats waar vroeger vele mensen feesten en verder alles probeerde om bekend mee te worden in de wereld. Zo probeert ook Neillie LaRoy (Margot Robbie) door te breken en met de hulp van Manny Torres (Diego Calva) weet ze in de aandacht te komen bij mensen in de filmwereld. Zo hoopt ze door te kunnen breken tot een wereldberoemde actrice zoals de populaire acteur Jack Conrad (Brad Pitt). Alleen leert ze gedurende haar tijd in deze wereld dat er ook een duistere kant kan zit aan het succes en de beroemdheid.

Met deze film lijkt Damien Chazelle een ode te willen maken voor zijn passie voor films en de filmwereld. Ook lijkt hij met deze film te proberen aan te tonen hoe met alweer honderd jaar deze wereld is veranderd. Zo is dit ook een leuke en vermakelijke film voor mensen, die zelf ook fan zijn van films en de filmwereld. Oudere filmfans kunnen zelf ook herkenbaar terugzien in deze film hoe de filmwereld inderdaad is veranderd. Al deze veranderingen zijn dan wel nodig geweest, om beter en meer in te spelen op de actualiteit van de wereld. Dit is helaas niet altijd ten goede voor de filmwereld zelf geweest. Damien Chazelle weet daze film ook op verschillende, maar toch ook weer passende en creatieve manieren in beeld te brengen. Uiteindelijk weet hij met de filmtechnieken en de editor van deze film alles ook fatsoenlijk naast elkaar te zetten. Verder weet hij met de componist Justin Hurwitz ook weer voor een passende soundtrack te zorgen voorin de uiteindelijke film. Helaas lijkt Damien Chazelle deze keer wel wat zijn focus te zijn verloren voor de uiteindelijke film. Hij heeft deze film namelijk wat te groot gemaakt met een te lange speeltijd van iets meer dan drie uur. In deze tijd vult hij de film met wat verschillende personages, die ook elk hun eigen verhaallijnen hebben. Al deze verhaallijnen hebben niet altijd iets met elkaar te maken en worden verder ook niet altijd door elkaar beïnvloed. Zo kan de film soms wel wat lastig te volgen blijven om te volgen waar alle personages nu precies mee bezig zijn en waarom ze hieraan werken. Met een kortere speeltijd en wat minder personages had de film waarschijnlijk wat duidelijker over kunnen zijn gekomen. Het acteerwerk wordt door de meeste van de filmcast gelukkig wel goed neergezet, alleen door de grootte van de cast krijgt helaas niet iedere acteur even veel tijd in de film. Brad Pitt zet weer goed acteerwerk neer als een bekende acteur, die dankzij zijn succes wel aan de duister kant van zijn succes is beland als alcoholist. Margot Robbie doet het ook goed als iemand die van alles probeert om door te breken. Zo komt ze soms wel wat gek over en deze gekke manier van acteren kan wel wat doen denken aan haar bekende rol uit de DC-films als Harley Quinn. Diego Calva weet voor een nog meer onbekend acteur wel meer het spotlicht te stelen met iemand die ook alles probeert om bekend te worden in de filmwereld. Verder bevat deze film wat korte, maar vermakelijke cameo’s van acteurs zoals Olivia Wilde en Tobey Maguire. Ik geef de film als cijfer een: