Kandahar

Kandahar is en nieuwe actiethriller geregisseerd door Ric Roman Waugh, regisseur van Greenland en Angel Has Fallen. Na het vernietigen van een kerncentrale in het vijandig gebied ergens in Afghanistan wordt CIA-agent Tom Harris ontdekt en nu achternagezeten door verschillende terroristengroepen zoals ISIS en de Taliban.

Samen met zijn tolk Mohammad (Navid Negahban) moet hij naar een veilige plek zien te reizen in de stad Kandahar. Daarheen zien te komen blijft alleen een lastige missie met alleen een kleine voorraad wapens, overlevingsmiddelen en verder haast niemand om te vertrouwen. Met deze actiethriller probeert Ric Roman Waugh meer in te spelen op het onderwerp rondom terrorisme en alle verschillende terroristen organisaties die nog steeds actief zijn in gebieden rond het Midden-Oosten. Ondanks dat dit nog steeds iets actueels is, lijkt het erop wat achterhaald te zijn vanwege de recentere gebeurtenissen van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Zo komt het in deze film haast over als oud nieuws dat iets minder van belang is geworden. Tijdens nachtscènes zijn de scènes realistisch slecht belicht, maar ondanks dat het zo realistischer overkomt, kun je verder wel moeilijk volgen wat er allemaal gebeurt en vermindert de spanning, Dankzij de meerdere, verschillende terroristen groepen, die de twee personages achter zich aan krijgen, is het soms verwarrend om te volgen welke groep de personages achtervolgt vanwege de verschillende en onderling strijdende terroristische groepen. Met bijvoorbeeld undercover mensen, die eigenlijk weer voor een andere groep werken, wordt het ook alleen ingewikkelder alles en iedereen even goed te blijven volgen of begrijpen. Het filmscript is alleen geschreven door Mitchell LaFortune voor wie dit pas zijn eerste geschreven filmscript is. Dit valt helaas wel terug te zien aan de kwaliteit van de film. Het verhaal blijft vaak lastig te volgen, omdat er bijvoorbeeld te veel gebeurt. Hierdoor kun je als kijker soms alles nog lastig volgen. De meeste personages krijgen verder ook weinig achtergrondinformatie, zodat je ook niet echt om de meeste van hen geeft. Hij had beter minder personages in zijn verhaal kunnen gebruiken en dan deze beter hebben kunnen uitgewerkt. Door de onduidelijkheid en niet echt uitgewerkte personages, krijgen de castleden ook weinig kansen om hun personages bijzonder neer te zetten. Gerard Butler speelt weer een standaard actie personages, maar doet verder ook weinig om wat bijzonders van deze rol te maken. Omdat deze film geregisseerd is door de man met wie hij ook Angel Has Fallen heeft gemaakt, had dit ook best weer een nieuwe Has Fallen film kunnen zijn geweest. Verder proberen ze wel te tonen hoe mensen leven in gebieden waar terroristische groepen actief zijn, maar vanwege het mindere verhaal tonen ze dit verder wat onduidelijk. Zo proberen ze ook te laten zien hoe gevaarlijk het leven is van tolken, die alles voor de militairen vertalen. Door deze acties worden ze vaak als landverraders gezien en worden hiervoor vaak hard gestraft. Ik geef de film als cijfer een:

About My Father

About My Father is een nieuwe komedie geregisseerd door Laura Terruso, regisseur van Fits and Starts. De film is verder deels geschreven door de komiek Sebastian Maniscalco, die zichzelf in de film speelt en deze verder heeft gebaseerd op zijn eigen leven en de band die hij met zijn vader heeft. Sebastian Man wil een aanzoek doen om met zijn vriendin Ellie (Leslie Bibb) te gaan trouwen. Hiervoor wil zijn moeders trouwring gebruiken, maar die heeft zijn Italiaans vader Salvo (Robert De Niro). Om de ring in handen te krijgen moet hij zijn vader zien te overtuigen van zijn plannen, maar hiervoor moet hij hem aan zijn nieuwe schoonfamilie voorstellen en hem zijn plan vertellen.

Leslie haar familie hebben Britse achtergrond en hij is bang dat haar familie en zijn vader zo zullen botsen vanwege hun culturele verschillen en familiegeschiedenis. Sebastian Maniscalco heeft naast zijn eigen geschreven komedievoorstellingen verder nog nooit eerder een filmscript geschreven. Wel krijgt hij verder hulp van schrijver Austen Earl, maar hij heeft verder meer scripts geschreven voor een aantal verschillende tv-series. Zo zijn ze met een komedie film meer geëindigd met de kwaliteit van een tv-serie. De komedie komt wel passend over met een komediestijl die bedoeld is voor een sitcom en verder wat gemixt wordt met komediestijlen uit cartoons. Toch werkt deze mix niet sterk voorin een film, want de meeste komedie is niet echt grappig of geloofwaardig en blijft door bijvoorbeeld de trailer ook meer aan een voorspelbare kant. Dankzij gebrek aan goede komedie kan de film juist eerder als langdradig overkomen. Sebastian had zo beterecht een eigen sitcom kunnen proberen te maken, of anders een film voorop een streaming service, want de uiteindelijke film heeft niet echt de kwaliteit van een bioscoopfilm. Het acteerwerk komt verder wel passend over, maar dankzij de tv-kwaliteit van het verhaal komen de personages ook meer over alsof ze uit een tv-serie komen dan echt uit een film. Robert De Niro was wel geïnteresseerd om deze rol te spelen vanwege de manier waarop het personages die hij speelt is geschreven. Toch heeft Robert De Niro wel in betere komedies gespeeld zoals: Meet the Parents of zelfs Dirty Grandpa. Ik geef de film als cijfer een:

Renfield

Renfield is een nieuwe horrorkomedie geregisseerd door Chris McKay, regisseur van The Tomorrow War en The Lego Batman Movie. Renfield (Nicholas Hoult) is de dienaar van Dracula (Nicolas Cage), maar na jaren zijn dienaar te zijn geweest, is hij het zat en wil verder leven zonder Dracula.

Zo laat hij zijn meester achter zich en helpt agent Rebecca (Awkwafina) met haar strijd tegen een criminele familie. Hij loopt alleen het risico Dracula woedend achter hem aan te krijgen wanneer hij leert dat Renfield hem niet meer dient. Met deze film hebben ze een vermakelijke horrorkomedie gemaakt, alleen met een wat rommelig verhaal. De verhaallijnen waar Renfield Dracula bedient en de agent helpt in haar strijd tegen criminelen komen wat over als twee losstaande verhalen, die soms even kort overlappen met elkaar. Het verhaal van de film is dan ook geschreven door horrorschrijver Robert Kirkman, die verder series zoals The Walking Dead heeft geschreven. Daarnaast is het ook geschreven door Ryan Ridley, die dan meer voor komedieseries schrijft zoals Rick and Morty. Zo lijkt deze film ook op een soort foute mix tussen Rick and Morty en The Walking Dead. Als kijker kun je zo soms meer geïnteresseerd in de film zijn wanneer het meer om de horror of komedie kant. Zo kan het je dan wat minder interesseren als de andere kant dan meer naar voren komt. De visuele effecten blijven verder wel meer aan de komedie kant, want het vele bloed en lichaamsdelen in de film, komen echt over alsof ze uit een komedie komen. Zo werken deze vermakelijk, maar niet altijd even geloofwaardig. De Make-up voor Dracula ziet er gelukkig wel goed uit. Met deze film krijgt Nicolas Cage eindelijk de kans om eens Dracula te spelen, een rol waarin hij altijd al gepassioneerd in was om eens te spelen tijdens zijn acteercarrière. Hij zet de rol passend op een duistere, maar ook meer komische manier neer. Omdat naast het Dracula verhaal ook over een politieverhaal gaat, krijgt hij helaas niet een volledige film om zijn Dracula rol in neer te zetten. Nicholas Hoult zet zijn rol als Dracula’s dienaar, die eigenlijk liever met deze taak wil stoppen, ook passend neer. Verder dient hij en zijn personages wel meer als een soort brug tussen de twee verschillende verhaallijnen. Awkwafina zet haar rol als agent, die het haast eigenhandig tegen een criminele familie probeert op te nemen, ook wel goed neer. Alleen omdat ze ook een soort half verhaal krijgt, heeft ze ook niet echt de voldoende ruimte om verder wat bijzonders met haar rol te doen. IK geef de film als cijfer een:

The Little Mermaid

The Little Mermaid Is een live-action verfilming van de gelijknamige animatiefilm uit 1989. Deze live-action is geregisseerd door Rob Marshall, regisseur van Mary Poppins Returns en Chicago. Ariel (Halle Bailey) is een nieuwsgierige zeemeermin, die na het redden van de menselijke prins Eric (Jonah Hauer-King) graag meer wel weten over de mensenwereld. Verder lijkt ze ook gevoelens te hebben gekregen voor Eric.

Haar vader koning Triton (Javier Bardem) hoeft niets van de mensenwereld te weten en wil dat zijn dochter daar ook vandaan blijft. Hierom maakt Ariel achter zijn rug om een deal met de zee heks Ursula (Melissa McCarthy). In ruil voor haar stem wordt ze in een mens verandert en krijgt drie dagen om de mensenwereld te ontdekken, maar moet wel binnen deze drie dagen gekust worden door Eric. Als dit Ariel niet lukt, verandert ze weer in een zeemeermin en behoort ze tot Ursula. Dit is de zoveelste live-action verfilming van Disney, maar vergeleken de animatie doen ze verder weinig nieuws met de film. Het is alleen een beetje bijgewerkt en een modern jasje gestopt. De animatie duurt ongeveer anderhalf uur, maar deze live-action verfilming plakt er drie kwartier bij op. Deze extra tijd wordt wat gebruikt om sommige personages meer tijd te geven zoals prins Eric. In de animatie weet je naast dat hij een prins is verder weinig bijzonders over het personage, maar hier krijgt hij meer een achtergrondverhaal. De extra tijd wordt verder ook besteed aan nieuwe liedjes die niet in de animatie voorkomen. Sommige van deze liedjes zijn leuke extra’s of helpen verder ook de film wat moderner te maken door bijvoorbeeld een liedje toe te voegen waarin wordt gerapt. Toch zijn de liedjes van eenzelfde of soms mindere niveau vergeleken de liedjes uit de animatie. Halle Bailey weet voor een actrice die nog aan de beginnende kant van haar acteercarrière is de rol passend neer te zetten. Haar sterkere kant komt van haar zangwerk, want hier heeft ze ook meer ervaring mee. De rest van de filmcast zet hun rollen ook passend neer, maar doen verder ook weinig bijzonders vergeleken de personages uit de animatie. Om het verhaal ook passender over te brengen vergeleken het boek waarop The Little Mermaid films gebaseerd zijn hebben ze de acteurs ook meer gecast zodat ze passender overkomen als mensen die ook uit Caribische gebieden komen. De visuele effecten werken de ene keer ook meer geloofwaardiger dan de andere keer. Bij sommige scenes onder water lijkt het soms alsof je naar een natuurdocumentaire zit te kijken over de Caribische zee. Terwijl je bij andere scenes wel kunt terugzien dat de acteurs voor een blue screen acteren. De zeedieren in de film komen ook wat apart over vergeleken de animatie. De 3D effecten zien er tijdens scenes onder water wel mooi uit en zorgen voor mooie beelden waarin je de diepte van de oceaan kunt terugzien, maar in scenes boven water wordt hier verder weinig bijzonders mee gedaan. IK geef de film als cijfer een:

Love Again

Love Again is een remake van de Duitse film SMS für Dich. Deze remake is geregisseerd en deels geschreven door Jim Strouse, regisseur van People Places Things. Mira Ray (Priyanka Chopra Jonas) probeert na het tragische verlies van haar vriendje haar pijn te verzachten door sms’jes te sturen naar zijn oude mobiele nummer. Dit mobiele nummer is met de jaren alleen al toegewezen aan een nieuwe gebruiker, Rob Burns (Sam Heughan), die al deze berichten binnen krijgt.

Na de vele berichten raakt Rob onder de indruk van alle passie die Mira in haar berichten verwerkt en begint zo gevoelens voor haar te krijgen, ondanks dat hij haar nog nooit in het echte heeft ontmoet. Zo probeert hij met de hulp van Céline Dion over wie hij voor zijn werk een stukje moet schrijven haar hart te winnen. Deze film komt al snel wat ongeloofwaardig over dankzij alle toevalligheden. De komedie en drama genres werken ook niet altijd even goed gebalanceerd naast elkaar. Voor een beter verhaal hadden ze een van de genres kunnen kiezen en de ander uit de film kunnen proberen houden. Ze hebben deze remake wel passend bijgewerkt door meer in te spelen op de actualiteit over hoe mobieltjes tegenwoordig steeds meer ons leven beïnvloeden met alle verschillende apps. Ondanks deze bijwerkingen valt de film helaas toch weer in de bekende clichés en situaties die vaker in andere romantische films naar voren komen. Zo heeft de film zijn voorspelbare momenten, die met wat aanpassingen in het verhaal voor een betere film hadden kunnen gezorgd. Het verhaal komt ook wat apart over, want het speelt zich af in New York, maar is opgenomen in Londen. Na wat bekende beelden van New York te weergeven, lopen de personages toch rond in gebieden in Londen. Zo komt het wat apart over wanneer ze over bekende plaatsen van New York praten, maar dan in Londen rondlopen. Ze hadden het verhaal zelf gewoon beter in Londen kunnen laten afspelen dan waren deze vreemde situaties wat voorkomen. Het acteerwerk komt verder ook niet zo geloofwaardig over. Er is bijvoorbeeld geen echte geloofwaardige chemie tussen de twee hoofdrollen, waardoor hun relatie in de film eerder apart of geforceerd overkomt dan nog echt romantisch. Sam Heughan komt verder ook niet geloofwaardig over als iemand die kennis over muziek heeft en hier stukjes over schrijft. Wanneer hij een stukje over Céline Dion moet maken voor zijn werk weet hij haast niets over iemand zo bekent als Céline Dion. Het bedrijf waar hij voor werkt, komt ook niet zo geloofwaardig over, want je ziet er naast hem verder maar drie andere mensen werken in de gehele film. Sam Heughan wissels verder ook vaak van accent, waardoor zijn personage alleen maar extra apart overkomt. Céline Dion, die zichzelf op een manier in de film speelt, komt het beste naar voren in de film. Wel is het apart dat ze zich meer bezighoudt met de relatie van twee vreemden in plaats van zich bezig te houden met haar nieuwe muziek. De twee hoofdrolspelers hebben eigenlijk ook een betere band met haar dan dat ze echt met elkaar hebben. Ik geeef de film als cijfer een:

Fast X

Fast X is de nieuwste film uit de The Fast and the Furious filmserie. Deze nieuwe film is geregisseerd door Louis Leterrier, regisseur van de eerste twee Transporter films en The Incredible Hulk film. Regisseur Justin Lin, die eerdere Fast and the Furious films heeft geregisseerd, zou eigenlijk eerst deze nieuwe film regisseren, maar dankzij conflicten met Vin Diesel heeft hij zich teruggetrokken als schrijver en producer van deze film. Verder zou deze film ook de eerste film zijn van de driedelige finale van de filmserie. Dominic Toretto (Vin Diesel) en zijn familie worden dit keer bedreigd door een vijand uit Dom zijn verleden genaamd Dante Reyes (Jason Momoa). Dom heeft namelijk vroeger de criminele zaken van Dante zijn vader gedwarsboomd en hierom zint Dante op wraak.

De Fast and the Furious filmserie stond sinds het vijfde deel bekend om de overdreven, onrealistische actiescènes, die ondanks hun ongeloofwaardigheid toch vermakelijk blijven voor fans van de filmserie. Bij Fast & Furious 9 werden deze momenten wat te onrealistisch, waardoor vele fans de filmserie niet echt meer serieus konden nemen of er nog echt van konden genieten. Hierdoor proberen ze met deze nieuwe film alles wat geloofwaardiger neer te zetten. Er zitten nog genoeg overdreven momenten in deze film, maar wel weer momenten waarvan fans van de filmserie kunnen genieten. Bij sommige actiescènes zitten er wel veel bewerkingen tussen de scènes in. Doordat sommige van deze scenes verder wat te bewegelijk of ingezoomd in beeld zijn gebracht, valt niet altijd duidelijk te volgen wat er allemaal precies gebeurt. Dit zou misschien niet gebeurd zijn als Justin Lin als regisseur was gebleven, want hij heeft meer ervaring met deze filmserie. De explosies in de film komen verder ook niet geloofwaardig over, want bij de meeste valt wel terug te zien dat de explosies zelf en het vuur als gevolg hiervan CGI zijn. Verder mist de film ook echte spanning, want de meeste personages weten de ongeloofwaardige situaties die ze meemaken vaak zonder enige echte schade te overleven. De grootte van de filmcast is ook een probleem van deze film. De filmserie heeft na zoveel films vele bekende gezichten gekregen en Vin Diesel lijkt vele van deze bekende gezichten terug te willen brengen voor een waardige afsluiting van de filmserie. Door de hoeveelheid aan verschillende personages die in groepen hun eigen dingen doen, lijkt het soms wel alsof je naar drie verschillende films tegelijk zit te kijken. Zo kun je soms wat je interesse in de film verliezen als het weer gaat om de groep die het minst belangrijke verhaallijn voortzetten. Vele acteurs die eens deel uit hebben gemaakt van de filmserie duiken soms ook ineens weer op om het verhaal vooruit te helpen of ze hebben slechts een cameo. Voor fans van de filmserie is het wel leuk om sommige van deze bekende gezichten weer terug te zien. Verder introduceert deze film ook nieuwe personages voorin de filmserie. De meeste nieuwe acteurs zetten hun rollen passend neer. Vooral Jason Momoa weet de film te stelen als de overdreven, chaotische schurk. Het valt wel terug te zien dat hij veel plezier heeft gehad tijdens het filmen van deze film. Ik geef de film als cijfer een:

Book Club: The Next Chapter

Book Club: The Next Chapter Is het vervolg van de eerste Book Club film uit 2018. Beide films zijn geregisseerd, deels geschreven en geproduceerd door Bill Holderman. Na de coronapandemie en hierdoor vele boeken te hebben gelezen besluiten de vriendinnen van de boekenclub, om naar Italië te reizen. Deze reis gebruiken ze ook als een vrijgezellenfeest voor Vivian (Jane Fonda) die door haar partners ten huwelijk is gevraagd. Tijdens hun reis maken ze zowel vele leuke als minder plezierige dingen mee.

Dit vervolg komt helaas al snel wat onnodig over, want voor een tweede bookclub film wordt er nog weinig in gelezen of echt over boeken gesproken. De leden van de club gaan in dit vervolg alleen op een vakantie, om wat cultuur en modestijlen te bewonderen. De film speelt in het begin ook in op de actualiteit van de coronapandemie, maar doet hier na het even naar voren te brengen verder weinig mee. Het geeft alleen een extra reden voor de personages om naar Italië te willen reizen. Tijdens deze reis tonen ze mooie beelden van bekende plaatsen en gebouwen in Italië, maar naast te tonen van deze dingen, wordt hier verder ook weinig mee gedaan. Het verhaal blijft verder ook aan een voorspelbare kant en blijft wat hetzelfde net als vele andere komedie waarin personages een reis afleggen. Dankzij onrealistische of geforceerde momenten verliest de film verder ook wat van zijn geloofwaardige kanten en gaat hierdoor soms ook onnodig te lang door. De film had best tien minuten korten kunnen zijn geweest. Het acteerwerk wordt wel goed neergezet door de vier actrices die de vriendinnen spelen. Ze komen weer geloofwaardig over als echte vriendinnen die elkaar al een lange tijd kennen en bevriend met elkaar zijn. Dankzij het mindere verhaal krijgen ze alleen verder weinig om mee te werken of om wat bijzonders met hun rollen te doen. Door de voorspelbare kanten blijft de meeste komedie ook aan een voorspelbare kant. De actrices weten dit wel weer op passende manieren neer te zetten in de film, maar de uiteindelijk clou is vaak toch niet meer zo grappig als het had kunnen zijn. Uiteindelijk is dit toch een onnodig vervolg, die wel even leuk kan zijn voor fans van het eerste deel, maar voor een betere film kunnen die ook wel beter gewoon het eerste deel opnieuw terugkijken. Op de andere plaats waar het verhaal zich afspeelt na blijft deze film wel wat gelijk net zoals de eerste film. Ik geef de film als cijfer een:

Guardians of the Galaxy Volume 3

Guardians of the Galaxy Volume 3 is de derde Guardians of the Galaxy film in de Marvel filmserie. Deze film is weer geregisseerd en deels geschreven door James Gunn, die ook de twee voorgaande films heeft geregisseerd. Peter Quill (Chris Pratt) komt nog steeds bij van het verlies van zijn geliefde Gamora (Zoe Saldana). Dit verlies zorgt ervoor dat hij nog steeds niet zijn oude zelf is. Tijdens een missie raakt Rocket (stem van Bradley Cooper) hierdoor gewond.

Om hem te kunnen redden, moeten de andere Guardians zijn maker The High Evolutionary (Chukwudi Iwuji) confronteren. Dit is een perfectionist, die alles steeds probeert te verbeteren. Het is waarschijnlijk niet zo vertrouwd om Rocket in zijn handen achter te laten. Met deze derde film weet James Gunn zijn trilogie mooi af te sluiten, maar hij laat het wel zo achter dat anderen wel verder met de filmserie zouden kunnen gaan. James Gunn legt na deze film namelijk zijn werk bij Marvel neer en gaat nu verder als een leidinggevende voor de dc-superheldenfilms. Als Marvel besluit de Guardians of the Galaxy later weer voor nieuwe verdere films te gebruiken in hun filmserie zal dit waarschijnlijk toch anders over gaan komen vergeleken de visie die James Gunn met de serie en personages had. Voor zijn laatste Guardians of the Galaxy film slaat James Gunn voor de verandering ook een andere richting in, waardoor deze film wat duisterder en bruter overkomt. In de film komen bijvoorbeeld verschillende dieren voor en ondanks dat deze dieren niet echt zijn in de film komen de meeste toch wel realistisch over. Wanneer deze dieren dan worden aangepast door de schurk van de film, die ze meer perfect probeert te maken, tonen ze beste heftige beelden waarin dit gedaan wordt. Deze beelden zijn niet echt geschikt voor te jonge kijkers zoals kinderen onder de tien. Ouders zouden hier wel rekening mee moeten houden als hun kinderen deze film zouden willen zien. Naast de dieren weet James Gunn samen met de mensen die aan de visuele effecten hebben gewerkt voor deze film de verdere buitenaardse wezens ook op verschillende, creatieve manieren in beeld te brengen. Ze hebben dit zowel gedaan met visuele als make-up effecten. Zo lijkt het soms net alsof je naar een Star Wars of Star Trek film zit te kijken. Helaas komen alle explosies niet altijd even geloofwaardig over, want bij sommige explosies kun je wel terugzien dat ze op een green screen worden afgespeeld. Het acteerwerk wordt ook weer goed neergezet door de filmcast. Voor deze derde film krijgen de meeste ook genoeg kansen hun bekende rollen op andere manieren neer te zetten. Chris Pratt komt zo vooral in het begin nog erg gedeprimeerd over. Omdat deze film inspeelt op Rocket zijn achtergrondverhaal spreekt Bradley Cooper naast zijn inmiddels bekende stem als Rocket nu ook een jongere versie in van hetzelfde personage. Zoe Saldana krijgt met deze derde film en de gebeurtenissen uit de afgelopen Marvel films nu ook een kans om het personage van Gamora op een andere manier neer te zetten. Deze versie van Gamora is ook wat bruter vergeleken hoe het personage in deze films steeds minder op deze manier werd neergezet. Zo krijgt ze met deze film meer de kans om in te spelen op de titel die het personage in de comics had: the deadliest woman in the whole galaxy. De rest van de terugkerende cast zetten hun personages ook weer op goede manieren neer, maar krijgen verder niet allemaal kansen om wat bijzonders met hun personages te doen in deze nieuwe film. Het bekende personage uit de comics Adam Warlock verschijnt ook eindelijk in de Marvel filmserie. Hij wordt gespeeld door Will Poulter, maar wordt verder alleen wel weinig bijzonders met het personage gedaan. Dit kan wel wat tegenvallen voor fans van het personage. Ik geef de film als cijfer een: