John Wick : Chapter 4

John Wick: Chapter 4 is de vierde film uit de John Wick filmserie. De film is weer geregisseerd door Chad Stahelski, die ook de drie voorgaande film heeft geregisseerd. De prijs die op John Wick (Keanu Reeves) zijn hoofd staat, blijft stijgen waardoor er steeds meer en dodelijkere tegenstanders het tegen hem proberen op te nemen. Terwijl John het opneemt tegen deze nieuwe vijanden, probeert hij ook zijn vrijheid terug te krijgen bij The High Table, maar hiervoor wordt er veel van hem gevraagd en kan hij steeds minder mensen vertrouwen.

Met deze vierde John Wick film pakken ze weer groter uit met meer verschillende soorten actie. Zo bevat deze film goede en verschillende soorten actiescènes achter elkaar, die ze op creatieve manieren in elkaar hebben gezet. De film kan zo doen denken aan The Raid actiefilms waar je meer actie in krijgt te zien dan dat er nog echt een verhaal in de film naar voren komt. Dit is zo een leuke en vermakelijke film voor fans van brute en vermakelijke actiefilms. De film speelt zich ook af op verschillende plaatsen rond de wereld. Zo krijg je mooie en creatieve achtergrond te zien waar de personage het tegen elkaar opnemen. Zo nemen gevechten plaats in Aziatische museum, in een dansclub en rond de Arc de Triomphe. Door de lange speeltijd en het verdere gebrek aan een echt verhaal komt deze film naast zijn actiescènes verder soms wel wat leeg over. Je leert iets meer over de fictieve wereld waarin de John Wick films zich in afspelen, maar de meeste regels in de films zijn niet altijd even begrijpelijk. In sommige scenes waar twee vijanden bij elkaar zijn, begrijp je dan niet altijd waarom ze elkaar niet direct uitschakelen, maar het eerste tegen andere tegenstanders opnemen. Op zijn 58-jarige leeftijd weet Keanu Reeves nog steeds voor vermakelijke en geloofwaardige actiescènes te zorgen. Zelfs wanneer hij klappen tegen krijgt, weet hij vaak toch nog zijn vijanden te verslaan. Hij heeft de meeste van zijn stunts ook zelf gedaan en gebruikt alleen een stuntman wanneer John Wick bijvoorbeeld door een vijandige auto wordt aangereden. Het is verder ook leuk om Laurence Fishburne, Ian McShane en Lance Reddick weer terug te zien in hun bekende rollen van de serie. Ze weten hun bekende rollen weer op goede en herkenbare manieren neer te zetten. Het is alleen wel jammer dat Lance Reddick eerder deze maand plotseling is komen te overlijden. Van de vele nieuwkomers in de John Wick wereld weten er genoeg de film op hun momenten te stelen. Bill Skarsgård speelt meer een wat corrupte zakenman die van alles van achter de schermen probeert te regelen om af te rekenen met John Wick. Shamier Anderson speelt meer een mysterieuze jager, waarvan zowel John Wick als jezelf als kijker nooit zeker weet of hij echt te vertrouwen is. Hiroyuki Sanada en Donnie Yen brengen een meer Aziatische vechtcultuur naar de John Wick wereld. Beide zetten verschillende Aziatische vechtstijlen en culturen neer in de film. Zo speelt Hiroyuki Sanada een meer wijze, eervolle krijger, die zijn vijanden op slimme manieren weet uit te schakelen. Donnie Yen speelt net zoals hij in de Star Wars Spin-off film Rogue One deed weer een blind personage. Ondanks deze handicap zet hij zijn personage weer op een geloofwaardige en gevaarlijke manier neer. Ik geef de film als cijfer een:

Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves

Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves is een nieuwe avonturen fantasie komedie geregisseerd, deels geschreven en geproduceerd door John Francis Daley en Jonathan Goldstein. Samen hebben ze ook de komedie Game Night uit 2018 geregisseerd. De charismatische dief Edgin (Chris Pine) en zijn bende van andere dieven proberen een grote overval te plegen. Tijdens hun overval leren ze dat niet iedereen van de groep te vertrouwen is. Zo worden ze verraden en worden de schatten hun ontnomen.

Als wraakpoging om de schatten terug te stelen, probeert Edgin met een goed plan te komen. Om dit plan succesvol te volbrengen heeft hij de hulp nodig van zijn oude dievengroep en wat andere leden. Van het populaire rollen spel Dungeons & Dragons zijn al eerdere films gemaakt, maar deze wisten het idee achter het spel nooit succesvol over te brengen. Dit kwam vaak omdat de mensen achter deze films hun ideeën te serieus namen en zo met langdradige fantasie films eindigden. John Francis Daley en Jonathan Goldstein probeerde voor de verandering meer komedie naar Dungeons & Dragons te brengen en zorgen zo voor een meer succesvoller eindresultaat. De film komt soms ook over als een parodie komedie. Ze doen dan elementen uit andere bekende fantasie films zoals Harry Potter, Lord of the Rings, of The Maze Runner op gelijke of meer komische manieren na. Soms gebruiken ze hiervoor zelfs een haast gelijke soundtrack uit deze films. Ondanks de meer succesvolle kanten van deze versie van Dungeons & Dragons heeft de film helaas nog wel zijn mindere kanten. Het verhaal is bijvoorbeeld nog vaak aan de voorspelbare kant, waardoor je wel ongeveer kunt verwachten wat er gaat gebeurden. Hierdoor verliest de film wat van zijn spanning en komen een paar komische momenten toch minder grappig over. Verder gaat de film ook wat onnodig te lang door, waarddoor het op momenten wat als langdradig over kan komen. De visuele effecten komen passend, maar niet altijd even realistische over. Bij grotere fantasie wezens valt wel terug te zien dat ze met CGI in de film zijn geplaatst. De geloofwaardigste van deze wezens zijn de wezens die meer in de schaduwen blijven staan. Wezens die verder met maskers en make-up in de film voorkomen, werken wel meer geloofwaardiger. Sommige van deze wezens zorgen zo soms voor komische momenten alleen door de manier waarop ze eruitzien. De personages in de film zijn ook goed gecast. Chris Pine komt goed over als een charmante dief met een zilveren tong en een goed gevoel voor humor. Zijn komedie timing komt vaak passend over op de momenten wanneer hij iets komische zegt of tegen wie hij het heeft. Michelle Rodriguez komt goed over als een sterke krachtpatser met een goed hart, maar verder een minder gevoel voor humor. Dit zorgt voor komische momenten wanneer ze samen in scenes zit met Chris Pine. Hugh Grant zet verder ook goed een meer egoïstische personage neer die alles en iedereen probeert te bespelen voor zijn eigen belang. De verdere castleden zorgen ook voor passende momenten in de film, maar helaas krijgt niet iedereen even veel tijd in deze film. Ik geef de film als cijfer een:

65

65 is een nieuwe sciencefiction thriller geregisseerd, geschreven en deels geproduceerd door Scott Beck en Bryan Woods. Samen hebben ze eerder de film Haunt geregisseerd, maar zijn verder meer bekend als schrijvers van anders films zoals A Quiet Place. Na catastrofaal neer te storten op een onbekende planeet moet astronaut Mills (Adam Driver) het zien te overleven. Hij is samen met de enige andere overlevende, een jong meisje genaamd Koa (Ariana Greenblatt). Samen moeten ze zien te ontdekken waar ze zijn en hoe ze weer verder met hun ruimtereis kunnen gaan. Mills en Koa spreken beide andere talen, waardoor communicatie lastig blijft.

Als ze dan door prehistorische wezens worden aangevallen, moeten ze leren samen te werken om hun situatie te overleven en weer een manier te vinden om thuis te komen. Met het idee voor deze film hebben de schrijvers in 40 dagen de film in elkaar gezet. De film kwam, zou zo steeds worden uitgebracht, maar dit gebeurde uiteindelijk pas echt na wat uitstelt van de distributeur en filmstudio Sony Pictures. Scott Beck en Bryan Woods lijken voor hun idee van deze film ook geïnspireerd te zijn geweest door populaire tv-series als The Mandalorian en The Last of Us. Deze series waar een ouder hoofdpersonage het ook moet zien te overleven samen met een jongere iemand met wie die moeilijk kan communiceren. Zo hadden ze een leuk idee dat ze helaas slecht en gehaast hebben uitgewerkt met gebrek aan details. Hierdoor zijn ze met een langdradig verhaal geëindigd dat veel andere betere dingen op een mindere manier gekopieerd en zo veel van zijn originaliteit verliest. De visuele effecten van de prehistorische wezens komen vaak ook goedkoop en onrealistisch over. Dit blijft toch bijzonder, want ongeveer 30 jaar geleden wisten ze zulke wezens op betere en meer realistische manieren over te brengen in bijvoorbeeld de film Jurassic Park. De hulp en financiële steun, die de schrijvers voor de uiteindelijke film hebben gekregen, heeft verder helaas weinig geholpen voor de uiteindelijke film. Adam Driver doet zijn best de film te dragen als de hoofdrol, maar vanwege het gehaaste en bekende verhaal lukt hem dit helaas niet zo best. Doordat de twee overlevenden lastig met elkaar weten te communiceren, geef je as kijker ook weinig om de band tussen de twee. Ariana Greenblatt heeft al eens eerder in films geacteerd, maar speelde dan meer kleinere rollen. Ze lijkt wel haar best te doen met het acteren in de film, maar door de hindernissen die ze haar personage hebben gegeven van bijvoorbeeld weinig Engels te spreken en begrijpen, komt ze niet altijd even goed aar voren. Als ze dit personage niet deze taal hindernis hadden gegeven, zou de film waarschijnlijk wat beter naar voren kunnen zijn gekomen. Ik geef de film als cijfer een:

Shazam! Fury of the Gods

Shazam! Fury of the Gods is het vervolg van de eerste Shazam! Film uit 2019. Dit vervolg is weer geregisseerd door David F. Sandberg, die ook de eerste film heeft geregisseerd. Shazam (Zachary Levi) en zijn Shazam familie zijn dankzij de superkrachten die Billy Batson (Asher Angel) met de andere pleeggezin kinderen deelde nu populaire helden. Gezamenlijk weten ze hun stad steeds weer te beschermen. Toch willen de familieleden steeds meer op eigen benen staan en eigenhandig hun heldendaden en verder leven invullen.

Shazam! komt in contact komt met de dochter van Atlas (Helen Mirren en Lucy Liu). Met hun goddelijke magie vormen ze een bedreiging voor Shazam! en de gehele mensen wereld. Om ze te kunnen stoppen, moet Shazam! zijn familie weer bij elkaar zien te krijgen voor het te laat is. Met dit vervolg hebben ze een waardig en vermakelijk film gemaakt. Dankzij de hoeveelheid aan superhelden film die tegenwoordig in de bioscopen draaien, heeft deze film wel vele bekende elementen. Vele hiervan komen ook wel in andere superhelden film naar voren zijn. Hierdoor is deze film verder helaas niet echt meer zo speciaal vergeleken de vele andere superhelden film. De komedie in de film heeft zijn passelijke momenten, maar is verder helaas ook niet zo bijzonder meer. Omdat de meeste van de Shazam! familie hun eigen zelfstandige beslissingen willen maken en zo hun eigen verhaallijn hebben, komt het verhaal zelf wel wat rommelig over. Dankzij al deze verschillende verhaallijnen blijft de film soms ook wat lastig goed te kunnen volgen. Met een wat beter gefocust verhaal had de film wat duidelijker kunnen zijn geweest. Ondanks de rommelige kanten van het verhaal is de film soms toch ook nog wat voorspelbaar, wat dan weer ten kosten gaat van de spanningsmomenten. De visuele effecten werken goed voorin de film, maar je kunt soms wel terugzien waar ze gebruik hebben gemaakt van CGI of een green screen. Wanneer personages door de lucht vliegen, valt wel op dat hun achtergronden niet zo geloofwaardig overkomen. Later in de film, wanneer er meer magie en magische wezens naar voren komen, valt bij de meeste van deze wezens ook wel te zien dat ze met CGI in de film geplaatst zijn. Sommige wezens komen soms wat onrealistisch over en doen meer denken aan personages uit oudere videogame scenes uit games zoals World of Warcraft. Zachary Levi levert weer passend acteerwerk als Shazam! en weet de rol op passende manieren met komedie momenten te vullen. Omdat de jonge acteurs, die de kinderen in de eerste film speelde, inmiddels weer wat groter en ouder zijn geworden, werkt het Shazam! effect wel iets minder. Het is met dit effect leuker om jonge kinderen na het zeggen van Shazam! te zien transformeren in volwassen superhelden versies van zichzelf. Actrice Grace Caroline Currey is in de tussentijd zelfs zo volwassener geworden dat ze in dit vervolg nu ook zelf de heldenversie van haar personage speelt. Verder spelen Helen Mirren en Lucy Liu ook op passende manier de schurken in de film. Helen Mirren heeft in de media wel laten weten de film zelf niet echt te begrijpen, maar weet toch voor goed acteerwerk te zorgen. Het is ook leuk om Lucy Liu weer eens in actiescènes terug te zien, maar acteert verder wel wat minder en dan helemaal naast Helen Mirren. Ik geef de film als cijfer een:

Marlowe

Marlowe is een nieuwe misdaad mysterie geregisseerd en deels geschreven door Neil Jordan, regisseur van Greta en Interview with the Vampire. Rond eind jaren dertig wordt privédetective Philip Marlowe (Liam Neeson) ingehuurd door Clare Cavendish (Diane Kruger), die hem vraagt haar vermiste minnaar op te sporen. Volgens geruchten zou haar minnaar vermoord zijn bij de populaire Corbata Club, maar er beweren ook mensen dat hij nog leeft.

Marlowe gaat op onderzoek uit en leert over de duistere, corrupte kanten van de Corbata Club en de invloed die sommige clubleden hebben op filmindustrie van Hollywood. Deze kanten proberen de foute clubleden juist verborgen te houden, zodat het geld en macht in hun handen blijft. Als Marlowe alle verborgen geheimen naar buiten wil brengen, riskeert hij dit wel met zijn eigen leven. Met deze film spelen ze in op oude detectivefilms van vroeger wat het een vermakelijke film kan maken voor fans van zulke oudere detectivefilms. Door de passende filmsets, achtergrondmuziek en de kostuums van de filmcast komt de tijd waarin film zich afspeelt geloofwaardig over. Wat verder wel meer had kunnen geholpen om de oudere sfeer over te brengen, was geweest als ze de film ook echt met oudere filmcamera’s hadden vastgelegd. Een nadeel van de film is het vlotte tempo waarin het verhaal wordt verteld, waardoor het mysterie soms lastig te volgen blijft. Er gebeuren namelijk snel veel verschillende dingen met verschillende personages. Met een beter opbouw en uitwerking, had het verhaal wat duidelijker over kunnen zijn gekomen. Dit is voor Liam Neeson zijn honderdste filmrol. Hij speelt zo op een passende manier een oudere privédetective, die nu minder succes heeft met zijn carrière. Omdat hij inmiddels ouder is geworden, kan Liam Neeson niet meer zulke actie acteerwerk leveren zoals hij bijvoorbeeld deed in Taken. Een oudere detective weet hij zowat passender over te brengen, want hij gebruikt meer zijn brein om de mysteries op te lossen en gebruikt zowat minder hij handen voor actie. Door de grootte van de filmcast krijgen de meeste anderen wel minder kansen om wat bijzonders met hun rollen te doen. Diane Kruger zet leuk haar rol neer als de vrouw die de privédetective inhuurt en verder wat probeert te helpen met de dingen die hij leert over de vermissingszaak. Bij andere acteurs die de meer corrupte clubleden spelen, kun je vaak vooraf wel zien dat ze met verkeerd zaken bezig zijn. Zelf begin je ze zo ook al snel begint te verdenken schuldig te zijn, of meer te weten rond de vermissingszaak. Ik geef de film als cijfer een:

Scream VI

Scream VI is de zesde film uit de Scream filmserie. De film is weer geregisseerd door Matt Bettinell-Olpin en Tyler Gillett, die het regisseren van de filmserie overnamen van Wes Craven nadat hij kwam te overlijden. Sam Carpenter (Melissa Barrera) is na haar ervaringen met de Ghostface moorden samen met haar zusje Tara (Jenna Ortega) naar New York verhuisd. Hier proberen ze samen met hun vrienden gewoon door te gaan met hun levens en te studeren. Als er dan weer mensen door een nieuwe Ghostface moordenaar vermoord worden, raken de Carpenter zussen en hun vrienden ook weer betrokken bij deze moordzaken.

Met de vijfde Scream film namen Matt Bettinell-Olpin en Tyler Gillett de horrorserie over van Wes Craven, die op zijn eigen manieren vaak passende komedie wist toe te voegen aan zijn films. Op een respectvolle manier proberen de nieuwe regisseurs dit ook te doen, maar dan op een eigen en meer moderne manier. Hun manieren zijn passend, maar helaas niet altijd zo creatief als Wes Craven met zijn films deed. De film blijft verder aan een voorspelbare en veilige kant. Bij de meeste nieuwe personages kun je wel ongeveer voorspellen wie het niet gaan overleven en wei van hen de gemaskerde moordenaar kan zijn. De Ghostface moordenaar zorgt gelukkig wel voor wat vermakelijke momenten met brute, bloederige moorden voor slasher fans. De meeste terugkerende castleden uit de vijfde Scream film lopen wel minder risico in de film. De meeste overleven namelijk vaak hun ervaringen met de moordenaar, hierdoor verliest de film wat van zijn spanningsniveau. Verder maken ze ook vele domme of cliché beslissingen, wanneer ze bijvoorbeeld de moordenaar op de grond hebben gewerkt. In plaats van hem dan te stoppen of te ontmaskeren, rennen ze alleen snel weg. Ondanks de domme beslissingen, of meer cliché momenten van de personages soms maken, levert de terugkerende cast goed en passend acteerwerk. Courteney Cox was de eerste die akkoord ging om weer te acteren in deze nieuwe Scream film. Ze heeft alleen wel een kleinere rol in de film, die haast wat kan overkomen als een simpele cameo. Hayden Panettiere maakt na haar rol in de vierde Scream film ook weer een terugkomst in de filmserie. Dit is na vijf jaar pas weer haar eerste acteerwerk in een film. Gelukkig zet ze haar terugkerende rol wel op een passende manier neer. Neve Campbell, die in de voorgaande Scream films meer het gezicht van de filmserie is geworden, is voor het eerst niet in een Scream film te zien. De actrice was het namelijk niet eens met het salaris dat de filmstudio haar aanbod om terug te komen in deze nieuwe film. Zo lijken ze de film ook aangepast te hebben en meer geschreven. Zo lijkt haar personage van Sidney Prescott ook niet echt nodig voorin het verhaal en wordt ze verder ook niet echt gemist in de film. De nieuwe hoofdrolspelers krijgen zo wel wat meer en betere kansen om de filmserie echt eigen te maken. Ik geef de film als cijfer een:

Creed III

Creed III is de derde Creed en negende film uit de Rocky filmserie. Met deze film maakt Michael B. Jordan zijn debuut als filmregisseur naast het verder spelen van de hoofdrol in de film. Adonis Creed (Michael B. Jordan) lijkt na al zijn succes in de bokswereld klaar te zijn met zijn bokscarrière. Zo probeert hij dit nu meer achter zich te laten en zich nu meer bezig te houden met zijn familie.

Als zijn oude jeugdvriend Damien Anderson (Jonathan Majors) dan na zijn gevangenisstraf een terugkeer maakt in Adonis zijn leven, wordt Adonis toch weer teruggetrokken naar de bokswereld. Damien probeert na zijn gevangenistijd zijn jeugddroom om bokskampioen te worden te herleven. Adonis probeert hem hier mee te helpen, maar wordt zo wel geconfronteerd door hum gezamenlijke, duistere verleden. Verder ziet hij hoe Damien is veranderd na zijn tijd in de gevangenis. Met zijn regiedebuut zet Michael B. Jordan een goede eerste film neer. Hij brengt de film op herkenbare manieren in beeld zoals Ryan Coogler en Sylvester Stallone dit ook deden met hun eerdere films uit de Rocky filmserie. Zo blijft deze nieuwe film herkenbaar voor fans van de filmserie. Bij boks scenes gebruikt hij op passende manier slow motion waarin de tegenstanders elkaar observeren op zoek naar zwakke plekken. Veder heeft Michael B. Jordan de film ook op eigen manieren in beeld weten te brengen. Zo heeft hij zich als anime fan zich bijvoorbeeld laten inspireren door anime films. Andere anime fans kunnen tijdens het kijken van deze film zulke momenten wel terug herkennen en hier als fans van het genre dan ook meer van genieten. Naast de boks scenes en trainingen heeft Michael B. Jordan ook ruimte gevonden voor familiedrama momenten in de film. Helaas blijft de film behalve wat persoonlijke momenten tussen de personages verder wel aan een bekende kant. Zo kan het wat doen terugdenken aan oudere films uit de Rocky serie zoals toevallig ook de derde Rocky film Rocky III. Door deze bekende kanten kan het verhaal wel aan de voorspelbare kant blijven en brengt de film op wat nieuwe moderne manieren van filmen verder weinig nieuws met zich mee. Het acteerwerk wordt goed neerzet door de filmcast. Michael B. Jordan en Tessa Thompson zetten hun bekende personages uit de eerdere films nu op een meer volwassen manier neer. Naast hun werk moeten ze nu ook meer zorgen voor hun dochter Amara, die wordt gespeeld door Mila Davis-Kent. Mila Davis-Kent is een doof jong beginnende actrice en weet gelukkig haar rol in deze film op goede en passende manieren neer te zetten. Hier heeft Michael B. Jordan met zijn regiedebuut goed voor gezorgd. Jonathan Majors is ook steeds mee aan het doorbreken in de filmwereld en zet zijn rol in deze film als Adonis zijn oude jeugdvriend goed neer. Als jeugdvriend weet hij Adonis naast lichamelijke bedreigingen tijdens het boksen, Adonis ook emotioneel te bespelen met hun gezamenlijke jeugd. De film zet het personage jammer genoeg, soms wel wat te veel neer als schurk. Het wat beter geweest als ze dit personage wat meer sympathie hadden gegeven, zodat je als kijker zelf een partij had kunnen kiezen om te supporten tijdens de bokswedstrijden. Deze nieuwe film uit de Rocky filmserie is de eerste film zonder het personage van Rocky, die altijd gespeeld werd door Sylvester Stallone. Dit komt door creatieve verschillen die Stallone had met een producer, die de rechten van het Rocky personage bezit. Ondanks dat Stallone het Rocky personage zelf in de filmwereld tot leven heeft gebracht, heeft hij zelf nooit officieel de rechten van dit personage eigen gemaakt. De producer die de rechten wel heeft, vond het niet nodig dat het Rocky personage voorkwam in deze nieuwe film. Zo heeft Sylvester Stallone zich bij deze film slechts teruggetrokken als producer. Toch heeft deze beslissing om het Rocky personage niet te gebruiken in de film wel voor een leegte en gemis gezorgd tijdens sommige momenten in de film. Verder kunnen fans van het personage hem ook wel missen tijdens het kijken van de film en zich afvragen waar hij was tijdens de gebeurtenissen uit de film. Ik geef de film als cijfer een: